ए बी वालावलकर

ए बी वालावलकर (२७ डिसेंबर १८९७ - २३ डिसेंबर १९७०) हे भारतीय रेल्वे अभियंता, अग्रलेखकार आणि इतिहासकार होते. त्यांना कोकण रेल्वेचे संस्थापक मानले जाते . 27 डिसेंबर 1897 रोजी जन्मलेले ते महाराष्ट्रातील सिंधुदुर्ग जिल्ह्यातील कुडाळ तालुक्यातील वालावल गावचे होते . ते सिंधुदुर्गातील नाईक मराठा समाजाचे आहेत

रेल्वे अभियांत्रिकी
श्री अर्जुन बळवंत वालावलकर हे 1922 मध्ये सेंट्रल इंडिया रेल्वे (सध्याची पश्चिम रेल्वे ) च्या अभियांत्रिकी रेखाचित्र विभागात रुजू झाले. 1952 मध्ये त्यांनी कोकण रेल्वे प्रकल्पावर एक पुस्तिका प्रकाशित केली. त्यांनी या प्रकल्पाविषयी स्थानिक आणि राष्ट्रीय वृत्तपत्रांमध्ये चर्चासत्रे दिली आणि अनेक लेख लिहिले. अनेकांनी वालावलकर यांच्यावर टीका केली, की प्रकल्पाचा उपयोग झाला नाही.

भारतीय ग्रंथलेखन आणि इतिहास
त्यांच्या सार्वजनिक कारकिर्दीव्यतिरिक्त, ते एक प्रख्यात एपिग्राफिस्ट होते. त्यांनी प्राचीन भारतातील ब्राह्मी लिपीचा अभ्यास केला . त्यांनी सिंधू लिपी उलगडण्याचा प्रयत्न केला . त्यांनी महेश्वर सूत्रांनुसार भारतीय एपिग्राफिक प्रणालीच्या विकासाचा सिद्धांत सुचविला . सिंधू लिपी ही अ‍ॅसिरियन क्यूनिफॉर्म सारखीच आहे आणि दोन्ही प्राचीन इंडिक लिपीपासून विकसित झाल्या आहेत, ज्याला त्यांनी 'पूर्व-अशोकन ब्राह्मी' म्हटले आहे असा प्रस्तावही त्यांनी मांडला.

त्यांनी दक्षिण कोकणातील मध्ययुगीन शिलालेखांचा अभ्यास केला आणि सावंतवाडीच्या सावंत राज्यकर्त्यांचा इतिहास आणि उत्पत्ती याबद्दल नवीन सिद्धांत मांडले . त्यांनी असा सिद्धांत मांडला की मंग सावंत हे मठगाव ( वेंगुर्ला तालुक्यात स्थित) येथील शिलालेखात वर्णन केलेले कुडाळ प्रदेशाचे पूर्वीचे शासक आणि शिलाहारांच्या पतनानंतर दक्षिण कोकणात स्थलांतरित झालेल्या क्षत्रिय सावंत कुटुंबाचे पूर्वज होते .